Sluitingsavond honk- & softbalseizoen 2005Scheidend honkbalcoach Leo Vonk benoemt tot Lid van Verdienste op sluitingsavond h & s seizoen 2005.
Op de kampioenenavond van de honk- & softbalafdeling was een heleboel te vieren. De Pupillen Honkbal en Heren 1 Softbal mochten medailles in ontvangst nemen voor een prachtig kampioenschap. Maar de meeste aandacht ging toch uit naar scheidend coach Leo Vonk van het eerste honkbalteam. Hij werd benoemd tot Lid van Verdienste. ‘Ik ben er heel verguld mee,’ aldus Leo. ‘Want ik weet dat ze niet scheutig zijn met die oorkondes.’
De kampioenenavond van onze honk- & softbalafdeling had een uitgebreid programma. De meisjes aspirantensoftbal mochten dan net naast het kampioenschap hebben gegrepen, dat twee van de acht teams bovenaan eindigden is natuurlijk klasse. En de pupillenhonkbal die ongeslagen kampioen werden, zijn een geweldige belofte voor de toekomst. Kortom, in de kantine konden onder begeleiding van een discotheek, die niet zou hebben misstaan in Ahoy, de voetjes van de vloer. Op het programma stond ook het afscheid van coach Leo Vonk van het eerste team. Het zou ook het einde betekenen van een coachcarrière die ruim veertig jaar had geduurd. Leo begon in Veenendaal met de jeugd van Blue Socks, en coachte de laatste jaren het zeer ervaren team van Badhoevedorp met diverse toppers van toen. Leo: ‘Ik wilde dus graag iets zeggen, en mijn opvolger succes toewensen. Dat ik door het bestuur zo in het zonnetje zou worden gezet, zag ik helemaal niet aankomen.’
Terugkijkend noemt Leo zich een zeer aanvallend ingestelde coach, al kwam dat de laatste jaren niet meer helemaal uit de verf. ‘Toen ik begon in Badhoevedorp speelden er jongens in het team van begin twintig. Daar kan je snel mee over de honken gaan. De laatste jaren speelden we met allemaal dertigers, en daar moet je je speelstijl dan aan aanpassen. Met een team vol vaders speel je nu eenmaal behoudend.’ Een realistische coach, kortom, die gelukkig niet verloren hoeft te gaan voor sc Badhoevedorp. De jeugdafdeling benaderde Leo direct om zijn ervaring en inzicht te kunnen inzetten voor de jeugdteams. Met de aspiranten van de Blue Socks werd Leo al twee keer tweede van Nederland. ‘We hadden een beetje pech dat we twee keer eindigde achter de Pirates, die toentertijd een gouden generatie hadden. Bijvoorbeeld met Faneyte die later nog prof in Amerika is geworden. Dus ik heb wel oog voor talent.’ De vraag is natuurlijk of Badhoevedorp talent in huis heeft. Leo: ‘Nou, dat zit wel goed. Bij de peanuts lopen al een paar leuke spelers rond.’ In gesprekken met coach Erik Boland, die de jeugdteams onder zijn hoede heeft, heeft Leo zijn visie op jeugdhonkbal al over het voetlicht gebracht. ‘Je moet getalenteerde spelers gewoon voor de leeuwen gooien, want dat is de manier om ze echt goed te maken. Je moet hard maar fair zijn, want anders blijft het te vrijblijvend. Kijk, daar is toch weer die aanvallende instelling.’
Kortom, het eerste team moet verder zonder de realistische inslag van coach Vonk, maar de jeugdspelers van Badhoevedorp mogen hun borst nat maken. De vaders in het eerste team mogen zich zorgen gaan maken, want de spelers uit de jeugd scheuren de komende seizoenen als het aan Leo ligt nog harder over de honken. Allemaal goed nieuws dus? Leo: Ik ben heel blij met hoe het nu gelopen is, en ik ben heel blij om lid van verdienste te zijn. Als ik iets zal missen is het de vriendschap binnen het team. Dat is heel belangrijk en misschien wel het leukste van alles. Die vriendschap tussen de jongens, die voel je ook als coach.’
(met dank aan Annemarie Slinger, Hans van Dalfsen en Jerry Helmers) |
